جستاری در جامعه شناسی فیلم | مجموعه مقالات پژوهشی به کوشش رامتین شهبازی | حمایت فرهنگی باکتابام از اهل قلم

دکتر ناصر فکوهی در مقدمه‌ی این کتاب با نگاهی به مناسبات میان سینمای داستانی و مستند، به طرح این مسئله پرداخته است که فیلم مستند و داستانی هر دو می‌توانند در خدمت نقد اجتماعی برای فهم بیش‌تر و بهتر جهان قرار بگیرند، اما باید توجه داشت که در هر دو ژانر به خاطر قدرت ذاتی دست‌کاری در واقعیت باید با احتیاط مورد استفاده‌ی تحلیلی پژوهشگران باشد، با این حال جامعه‌شناسی نمی‌تواند خود را از دیدن و تحلیل فیلم مستثنا کند و کنار بکشد.

از سوی دیگر نویسنده‌ی مقدمه معتقد است که خیال و زبان بشری محل حیات حقیقت است و به همین دلیل حقیقت بیش از هر کجای دیگر در فراورده‌های زبانی مانند ادبیات، داستان، فیلم و غیره در قالب‌های گوناگون تصویر، فضا، زمان و غیره بازنموده و بازنمایی، می‌شوند. با این حال کار جامعه‌شناس تحلیل سینما به مثابه یک هنر نیست بلکه دقیقن برعکس جامعه‌شناس باید جامعه را از خلال امر سینمایی بفهمد و درک کند. این درک نیز بیش از هرچیز درک سازوکارهای بازنمایی واقعیت در «ذهن» است که از خلال سینما به واقعیتی «عینی» بدل می‌شود. به این ترتیب از طریق تکنولوژی سینما ما به بازنمایی، بازتفسیر و بازتعریف واقعیت‌هایی می‌پردازیم که با جهان آشوب‌زده و بحرانی؛ جهانی که آینده‌ای نامعلوم را برای خود رقم زده است و با شتابی بی‌نهایت به سمت آن می‌رود، قرین شده است. در حالی که در طول تاریخ پیدایش خویش به خود جسارت داده تا هیچ زوایه‌ای از زوایای زندگی انسانی از کشیده شدن بر پرده‌های نقره‌ایش به مثابه" موضوع ساخت یک فیلم" در امان نباشد.

نویسنده و گردآورنده در مقدمه‌اش با عنوان «جامعه و هنر» معتقد است، ‌جامعه‌شناسی سینما و جامعه‌شناسی فیلم دو مقوله‌ی متفاوتند که در این کتاب از خلال از چهار مقاله‌ی پژوهشی به دومی یعنی جامعه‌شناسی فیلم پرداخته شده است. وی همچنین هنر سینما را اساسن هنری اجتماعی می‌داند که از بدو پیدایی خود با مسئله‌ی جماعت و جامعه عجین بوده است. حتا اگر یک نفر به تنهایی یک فیلم را از ابتدای نگارش سناریو تا انتهای بازیگری و تدوین و غیره خلق کند، بازهم ناچارن مجبور است آن را به کس یا کسان دیگری در سالن سینما یا چنین فضاهایی نشان دهد. بنابراین مسئله‌ی اجتماعی بودن در هنر هفتم به شکل ذاتی نهفته است. به همین دلیل این مسئله خود می‌تواند نقطه‌ شروع مطلوبی برای پژوهش‌های اجتماعی بی‌شماری باشد.

رامتین شهبازی پیش‌تر نمایشنامه «اِرنانی» اثر ویکتور هوگو را ترجمه کرده است که توسط نشر نیماژ منتشر شده است. کتاب «نشانه شناسی فرهنگ تاریخ ادبیات و تئاتر ایران» نیز تألیف رامتین شهبازی است که پیش‌تر نشر علم آن را منتشر کرده است.

.

.

.

برای مشاهده‌ی صفحه‌ی اینستاگرم مترجم روی متن کلیک کنید

.

.

.

.

||| متن معرفی این کتاب برگرفته از وب‌سایت انسان شناسی و فرهنگ است